Uzak dur girme cepheme ellerimde ecele davet
sicile misketiyle başlayan veletmi katil
belki adil senede dörtte ikisi tatil
hepsi aylak başında çaylak takmaz
diksiyonunda kontör atmaz kepaze
her kelime bir cenaze hep ki taze kalmaz
insan düşte kursan sonu gelir bu korsan
yaşanan günlerin ve boşa geçen dünlerin
kurt olur ve düşer içine
Her insanın beşte üçüne akıl hocası psikolog mu?
gerekir? psikopat mı Üretir bu bahçeler?
Şimdi kimin elinde söndü fener gömdü toprak
öldü kalem rapti balem bildiğim en kibar danstı
yaptığım ve her kelime bir tokattı attığım
Nezaket ki yosun tuttu bir umuttu güleç yüzler
hep soğuktu bakan gözler içerisinde kin beslemekte
sekte vurmak pek de abes gelmemekte sevgi nerede?
barış emeklemekte kaldı çocuklukta vardı
Derine daldı insan aldı önüne gerçeği ve gördü
sonsuz savaşın başlangıcını ve tarihiyle
övüne durdu dilime vurdu kim kurdu
pinokyoyu? ve eline piyano telini kim verdi?
Her derde tiryaki insan oldu son açan çiçek ki soldu
güneşi yoldu toprağıysa bol sol gösteren felek
sağ vurdu insanoğlu kadere yordu
bense ağladım gülünecek halinize
NAKARAT
Tepetakla olmuşuz ki akla muhtaç haldeyiz
hayaldeyiz çimdik atacak olanı beklercesine
mutluluğu pençelercesine vahşi dolanır
oldu insan paronayak bakışlarında bir
gramlık gerçek var mı?
Zaman dar mı? sapana sarılan bu eller ki
silah tutar mı?
At avrat kavramında demokrat mı atıp tutar?
kim yutar? aynı sahne şapka altı laf satar
zaman doldu büyüyen çocuk yatar kodese
Şiddetin içinde bir ceza ödendi çeken
tek bedendi suçlu kim? güçlü nerede?
geride öğreten ki kurban oldu öğrenense pişman
üretilenler hep zayıftı sözlerinizdi şişman
Baskılarda daralan ruhun askılarda yer bulan onurun
alçak sürünen bir gururun varsa düzel kim ki güzel
herkese özel yaşanır hayat taşınır gönlüm
çirkefinden korktuğu kadar ölümden de korkmaz
Ben rapimle yaşarım önüne konulan şarabım
tarihini beklemekle geçer oldu yıllarım ve
doldu bardak boldu sözüm üretmekte vardı özüm
tüketmekse sizin işiniz söylemekse bana düşerdi
yaptım bir kitaptım tozlu raflarında kaybolan
belki kaf dağında bir ermiştim masallarda yer bulan
eğer tutan dedemdi ben mikrofonla yetine durdum
güzel günler umudumdu şiirlerle avundum
NAKARAT
Bir gün gelirde kulağına takılır
rap mahzeninde darbeye bakılır
durmadan yazan kalemim şaşkın
geçmişi çizdim yılları aşkın
sicile misketiyle başlayan veletmi katil
belki adil senede dörtte ikisi tatil
hepsi aylak başında çaylak takmaz
diksiyonunda kontör atmaz kepaze
her kelime bir cenaze hep ki taze kalmaz
insan düşte kursan sonu gelir bu korsan
yaşanan günlerin ve boşa geçen dünlerin
kurt olur ve düşer içine
Her insanın beşte üçüne akıl hocası psikolog mu?
gerekir? psikopat mı Üretir bu bahçeler?
Şimdi kimin elinde söndü fener gömdü toprak
öldü kalem rapti balem bildiğim en kibar danstı
yaptığım ve her kelime bir tokattı attığım
Nezaket ki yosun tuttu bir umuttu güleç yüzler
hep soğuktu bakan gözler içerisinde kin beslemekte
sekte vurmak pek de abes gelmemekte sevgi nerede?
barış emeklemekte kaldı çocuklukta vardı
Derine daldı insan aldı önüne gerçeği ve gördü
sonsuz savaşın başlangıcını ve tarihiyle
övüne durdu dilime vurdu kim kurdu
pinokyoyu? ve eline piyano telini kim verdi?
Her derde tiryaki insan oldu son açan çiçek ki soldu
güneşi yoldu toprağıysa bol sol gösteren felek
sağ vurdu insanoğlu kadere yordu
bense ağladım gülünecek halinize
NAKARAT
Tepetakla olmuşuz ki akla muhtaç haldeyiz
hayaldeyiz çimdik atacak olanı beklercesine
mutluluğu pençelercesine vahşi dolanır
oldu insan paronayak bakışlarında bir
gramlık gerçek var mı?
Zaman dar mı? sapana sarılan bu eller ki
silah tutar mı?
At avrat kavramında demokrat mı atıp tutar?
kim yutar? aynı sahne şapka altı laf satar
zaman doldu büyüyen çocuk yatar kodese
Şiddetin içinde bir ceza ödendi çeken
tek bedendi suçlu kim? güçlü nerede?
geride öğreten ki kurban oldu öğrenense pişman
üretilenler hep zayıftı sözlerinizdi şişman
Baskılarda daralan ruhun askılarda yer bulan onurun
alçak sürünen bir gururun varsa düzel kim ki güzel
herkese özel yaşanır hayat taşınır gönlüm
çirkefinden korktuğu kadar ölümden de korkmaz
Ben rapimle yaşarım önüne konulan şarabım
tarihini beklemekle geçer oldu yıllarım ve
doldu bardak boldu sözüm üretmekte vardı özüm
tüketmekse sizin işiniz söylemekse bana düşerdi
yaptım bir kitaptım tozlu raflarında kaybolan
belki kaf dağında bir ermiştim masallarda yer bulan
eğer tutan dedemdi ben mikrofonla yetine durdum
güzel günler umudumdu şiirlerle avundum
NAKARAT
Bir gün gelirde kulağına takılır
rap mahzeninde darbeye bakılır
durmadan yazan kalemim şaşkın
geçmişi çizdim yılları aşkın